واتر استاپ، ابزاری برای مسدود کردن درزهای اجرائی و انبساطی بتن می باشد. لازم به ذکر است که به دو دلیل در طراحی سازه های بتنی، درز لحاظ می گردد.
اولین دلیل، محدودیت اجرائی می باشد. سازه های بزرگ بتنی معمولا در زمانی طولانی اجرا می شوند و لذا لازم است که مرحله به مرحله بتن ریزی انجام پذیرد. این درزها بسته به طراحی در مقاطع معینی آورده می شوند که به درزهای اجرائی معروف می باشند. قطعات بتنی دو سمت درز فاقد پیوستگی بوده و چنانچه در مجاورت فشار هیدرولیکی آب و یا هر سیال نفوذپذیری قرار گیرد، سیال از این درز عبور کرده و به آنطرف سازه مهاجرت می کند. این موضوع در سازه های آبی و فاضلابی بخصوص حائز اهمیت می باشد، اگرچه در هر سازه ای که احتمال فشار استاتیکی یا دینامیکی یک سیال به درز باشد، آن درز باید آب بند شود. سدها، کانالهای انتقال آب، تونلها و سازه های بتنی زیرزمینی، طبفات منفی ساختمانها، استخرها و حوضچه های نگهداری آب و فاضلاب از رایجترین سازه های موضوع این بحث می باشند.
دلیل دوم در طراحی درز در سازه بتنی، پیش بینی حرکاتی است که در آن بخش از سازه قطعی و یا محتمل می باشد. حرکات ناشی از انبساط و انقباض حرارتی بتن وحرکات ناشی از جابجائی سازه در اثر تنشهای احتمالی در سازه نظیر زمین لرزه عواملی هستند که لازم است مفری برای تحلیل این تنشها ایجاد شود. این درزها که به درزهای انبساطی و یا حرکتی موسوم می باشند فضائی می باشند که سازه بتواند حرکات فوق را در آن مستهلک نموده و جلوی تخریب سازه در اثر فشارهای وارده گرفته شود. این درزها شبیه به شیر اطمینان عمل می کنند و یک فاصله حدود 1 تا 3 سانتی را بین دو سازه ایجاد می کند که لازم است توسط ابزار مناسب پر شود و ارتباط دو سمت سازه بسته شود.
واتراستاپ ها به شکل نوارهای منعطف با پهنا و ضخامت معین بوده که قبل از بتن ریزی، مطابق نقشه درزها در زمان قالب بندی در سازه مستقر می شوند که نیمی از این نوار در بتن ریزی سازه اول در بتن دفن می شود و نیم دیگر آن در بتن سازه جدید مدفون می شود و در طول امتداد درز، این نوار درز را می بندد.
موارد مهم مؤثر بر قیمت واتر استاپ: کنترل ابعادی و ظاهری، بوی محصول، مقاوت شیمیایی