ماده 8 قانون بخش تعاونی می گوید : عضو در شرکت های تعاونی شخصی است حقیقی یا حقوقی غیر دولتی که واجد شرایط مندرج در این قانون بوده و ملتزم به اهداف بخش تعاونی و اساسنامه قانونی آن باشد.
بنابراین اشخاص حقیقی ، یعنی افراد انسانی و اشخاص حقوقی غیر دولتی ، می توانند در شرکت تعاونی عضو شوند و اشخاص حقوقی دولتی به عضویت شرکت تعاونی پذیرفته نمی شوند.
شرط عضویت در شرکت تعاونی این است که :
اولاَ دارای شرایط مندرج در قانون بخش تعاونی ، یعنی شرایطی که در ماده 9 این قانون بیان شده است ، باشند. شرایط عمومی عضویت در شرکت تعاونی به قرار ذیل است :
_ داشتن تابعیت ایران ؛
_ عدم ممنوعیت قانونی و عدم حجر ؛
_ خرید حداقل سهام مقرر در اساسنامه ؛
_ درخواست کتبی عضویت ؛
_ تعهد رعایت مقررات اساسنامه تعاونی ؛
_ عدم رعایت مقررات اساسنامه تعاونی ؛
_ عدم عضویت در تعاونی مشابه .
ثانیاَ ملتزم ، یعنی بر عهده گیرنده اهداف بخش تعاونی و اساسنامه مصوب تعاونی مربوط باشند. منظوراز ملتزم بودن این است که فردی که در شرکت تعاونی عضو می شود تحقق یافتن اهداف بخش تعاونی را که در ماده اول قانون بخش تعاونی ذکر شده است ، در نظر داشته و مقصود واقعی او از عضویت نه رفع نیازهای شخصی ، بلکه نیل به این اهداف باشد. چون " تحقق عدالت اجتماعی " و " پیشگیری از اضرار به غیر " و " توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه مردم " از اهداف بخش تعاونی است ، چنین معلوم می گردد که قانون فردی را به عنوان عضو شرکت تعاونی می پذیرد که انسانی والا ، جدا از فردیت و متوجه به جامعه و مردم باشد.
ناگفته نماند که برای پذیرفته شدن به عضویت شرکت تعاونی ، علاوه بر شروطی که در مواد 8 و 9 قانون بیان شده است ، اساسنامه شرکت می تواند شرایط دیگری به عنوان شرایط اختصاصی پیش بینی کند. افزون بر این کافی بودن امکانات و ظرفیت شرکت تعاونی نیز شرط است و در صورت عدم کفایت آن ها ، هیئت مدیره که مرجع قبول عضو جدید است ، مکلف است درخواست داوطلب عضویت را – با وجود دارا بودن شرایط لازم – رد کند.
ثبت علائم تجاری فکر برتر -
https://companyregister.irویرایش بوسیله کاربر 1396/01/17 11:41:40 ق.ظ
| دلیل ویرایش: مشخص نشده است